Projekt "Shtetl Routes" ma na celu wsparcie rozwoju turystyki w oparciu o żydowskie dziedzictwo kulturowe pogranicza Polski, Białorusi i Ukrainy.

 

Projekt "Shtetl Routes" ma na celu wsparcie rozwoju turystyki w oparciu o żydowskie dziedzictwo kulturowe pogranicza Polski, Białorusi i Ukrainy.

 

Teatr NN

Jesziwa Mir w Jerozolimie

Małgorzata Szejnert, Usypać góry. Historie z Polesia, Kraków 2015, s. 323-324.

Jesziwa Mir w Jerozolimie

Rabin Mosze Fima urodził się w Manchesterze, ma około czterdziestki.

Studiował w Jerozolimie w jesziwie Mir, największej w Izraelu i jednej z największych na świecie.

Wyniosły i surowy gmach tej jesziwy przypomina skałę z wielkich szarych bloków, ale mieści czytelnie i audytoria jasne i przestrzenne jak hale lotnisk.

Jesziwy tej nie założono w Jerozolimie, lecz w 1815 roku w starym miasteczku Mir, pięćdziesiąt kilometrów od Baranowicz, na terenie dóbr Radziwiłłowskich, i szybko zyskała sławę wybitnego ośrodka talmudycznego. Kiedy wybuchła pierwsza wojna światowa, przeniesiono ją do Połtawy, ale w 1921 roku wróciła do Miru znajdującego się wtedy w Polsce i do 1939 roku cieszyła się spokojem. Podczas drugiej wojny światowej rektor Eliezer Jehuda Finkel i wielu jego uczniów schroniło się na Litwie. Japoński konsul w Kownie Chiune Sugihara, który uratował tysiące Żydów, wydał im wizy. Wyruszyli pociągiem do Władywostoku, stamtąd do Japonii i przeżyli wojnę w Szanghaju, wtedy pod kontrolą japońską. Po wojnie rabin Eliezer przedostał się do Jerozolimy, aby tam wznowić jesziwę Mir; zaczynała od dziesięciu studentów. Dziś ma ich około siedmiu tysięcy, wielu z Kanady i Stanów.

Mapa

Polecane

Zdjęcia

Słowa kluczowe