Pinkas Slonim [Kronika Słonimia], red. Kalman Lichtensztajn, Irgun Olej Slonim be-israel [Ziomkostwo Słonimia w Izraelu], Tel Awiw 1961-1979, 4 t., faks., il., mapy, portr. (hebr., jid., ang.)
Słowo kluczowe "Słonim"
J. Kugelmass, J. Boyarin, „From a ruined garden: The Memorial Books of Polish Jewry”, Bloomington 1998: „Moje „dni" w Słonimiu", tłum. Wojciech Szwedowski.
V. Dymshits, red. "Evreiskie narodnye skazki, predaniya, bylichki, rasskazy, anekdoty, sobrannye E.S. Rajze" , St. Petersburg 2000. „O Moszce-szynkarzu i księdzu-świadku", otrzymana od żydowskiego pisarza Ezechiela Dobruszina w 1939 roku w Kijowie.
סלאָנים [hebr.], סלונים [jidysz], Слонім [biał.], Słonim [pol.], Dramblys [lit.], Слоним [ros.]
Słonim, miasto, centrum rejonowe obwodu grodzieńskiego, Republika Białoruś.
Położony na połączeniu rzek Szczara i Issa, 195 km na południowy zachód od Mińska i 143 km na południowy wschód od Grodna. 10 km od Słonima znajduje się Żyrowicki prawosławny monastyr. Stacja kolejowa zlokalizowana jest na trasie pomiędzy Baranowiczami i Wołkowyskiem. Według danych z 1 stycznia 2013 roku liczba ludności wynosiła 48 977 osób.
GPS: 53.0788° N / 25.3180° E 53°04’43” N / 25°19’04” E
biał. Слонім, jid. סלאָנים
Grając ze swoimi rówieśnikami w Słonimie lat 30. w grę o obco dla nas brzmiącej nazwie „klipa”, słuchając przyjezdnych kantorów w słonimskiej synagodze, czytając z ojcem gazety sprowadzane z Warszawy, z Londynu, ucząc się łaciny w szkole i w każdą sobotę oraz święta odwiedzając synagogę Briker, żył w wielkim świecie.
Początki fotografii w Polsce sięgają 1839 roku, kiedy do kraju dotarły informacje o wynalezieniu dagerotypu. Fotografia szybko stała się popularna, a pod koniec XIX wieku coraz liczniej zaczęły powstawać profesjonalne zakłady fotograficzne. W niektórych miastach było ich nawet kilka. Warto zwrócić uwagę na fakt, że profesją fotografa najczęściej zajmowali się Żydzi. Niezwykłym zjawiskiem społecznym na terenach Polski pod koniec XIX i na początku XX wieku była działalność fotografów wędrownych. Podróżowali oni po prowincji i tam oferowali mieszkańcom swoje usługi fotograficzne. Nie zachowały się żadne dokumenty na ich temat dlatego w większości przypadków jedynie zdjęcia są świadectwem ich działalności. Obecnie pamięć o tych fotografach jest przypominana, ale nadal wielu z nich pozostaje nieznanych lub zapomnianych. Ze względu na wyjątkowość oraz aurę tajemniczości, która otacza czarno-białe przedwojenne fotografie, warto się z nimi zapoznać. Zapraszamy w podróż szlakiem lokalnych fotografów.
Zachęcamy do niezwykłej podróży szlakiem jesziw znajdujących się w białoruskich miasteczkach.
Wielojęzyczne życie kulturalne żydowskiego Słonima, „Księga Pamięci Słonimia", Tel Awiw 1961-1979. Tłumaczenie i opracowanie Yaron Karol Becker.
Żydowska prasa w Słonimie, „Księga Pamięci Słonimia", Tel Awiw 1961-1979. Tłumaczenie i opracowanie Yaron Karol Becker.
Żydowskie życie sportowe w Słonimie, „Księga Pamięci Słonimia", Tel Awiw 1961-1979. Tłumaczenie i opracowanie Yaron Karol Becker.