Projekt "Shtetl Routes" ma na celu wsparcie rozwoju turystyki w oparciu o żydowskie dziedzictwo kulturowe pogranicza Polski, Białorusi i Ukrainy.

 

Projekt "Shtetl Routes" ma na celu wsparcie rozwoju turystyki w oparciu o żydowskie dziedzictwo kulturowe pogranicza Polski, Białorusi i Ukrainy.

 

Teatr NN
Księga Pamięci Tykocina

Księga Pamięci Tykocina

Sefer Tiktin [Księga Tykocina], red. M. Bar-Juda i Z. Ben-Nachum, Irgun Jocej Tiktin be-Israel [Ziomkostwo Tykocina w Izraelu], Tel Awiw 1959, ss. 606, faks., il., portr. (hebr.)

Czytaj więcej

Szlak malarzy

Szlak malarzy

Szlak malarzy ma na celu przybliżenie bogatej i różnorodnej kultury sztetli poprzez postaci wywodzących się z nich malarzy oraz ich twórczość.

Szlak malarzy obrazuje przemiany jakie zachodziły w sztuce na przełomie XIX i XX wieku. Dla sporej grupy malarzy pochodzenie nie było bez znaczenia i przez cały okres swojej twórczości nawiązywali do miejsc i środowisk w jakich się wychowali. Malowali oni miasteczka i zaułki żydowskich dzielnic, modlących się Żydów i inne sceny prezentujące życie społeczności żydowskiej. Nie był to jednak dominujący trend. Malarze prowadzili własnie poszukiwania artystyczne, a na wielu z nich wpływały różne europejskie style i nurty, zwłaszcza środowisko École de Paris. Większość z tej artystycznej grupy pochodziła ze sztetli, a część z nich, dzięki talentowi, ciężkiej pracy i determinacji stała się artystami światowej klasy tworzącymi środowisko artystyczne w Paryżu, Londynie czy w Nowym Jorku.

Czytaj więcej

Tykocin - Karta Dziedzictwa Kulturowego

Tykocin - Karta Dziedzictwa Kulturowego

Tykocin to miasto w województwie białostockim, powiecie białostockim, leżące w dolinie rzeki Narwi, na jej lewym brzegu, w odległości około 30 km na zachód od Białegostoku. Współcześnie jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej, liczy około 2 tysięcy mieszkańców. Przechodząca przez miasto droga wojewódzka nr 671 to dawny szlak handlowy łączący Koronę z Litwą, Warszawę z Wilnem.

Na północ od miasta rozciąga się Biebrzański Park Narodowy, a na południe – Narwiański Park Narodowy. Przez Tykocin przebiega także trasa Podlaskiego Szlaku Bocianiego.

Czytaj więcej

Tykocin - przewodnik

Tykocin - przewodnik

rus. Тыкоцин, yid. טיקטין

Niekiedy trzeba było pływać po wielkiej sali modlitewnej łódkami, by z aron ha-kodesz wyjąć zwoje Tory. Tak się zdarzyło chociażby podczas ostatniej powodzi w 1938 roku.

Relacja rabinów: Rawicza Arie , Szulmana Symchy i Mecenasa Tamira (Turka) [w :] Sefer Tiktin, s. 117.

Czytaj więcej

Tykocin - spacer po mieście

Tykocin - spacer po mieście

Tykocin to jedno z najbardziej urokliwych miasteczek w Polsce, z oryginalnym układem przestrzennym i świetnie zachowaną architekturą wśród której wyróżnia się budynek Wielkiej Synagogi, mieszczący dziś muzeum ze ekspozycją judaików, jeden z Siedmiu Nowych Cudów Polski w konkursie magazynu National Geographic Traveller. 

 

Czytaj więcej

Z Ostroga do Lublina. Podróż śladami sławnych rabinów

Z Ostroga do Lublina. Podróż śladami sławnych rabinów

Zapraszamy w podróż szlakiem najwybitniejszych uczonych i rabinów epoki nowożytnej. Trasa wycieczki zawiedzie nas w miejsca, w których niegdyś przebywali, kształcili się i wykładali swe nauki „uczeni w Torze”, wielcy komentatorzy i autorzy najsławniejszych responsów.

Rabinów nie bez powodu nazywano nauczycielami (hebr. 'nauczyciel') mistrzami, a nawet przywódcami duchowymi. W istocie byli oni nauczycielami – do ich gestii należało objaśnianie i nauczanie Tory, kierowanie miejscową jesziwą (hebr. 'rosz jesziwa', dosł. Głowa jesziwy, rektor), a także cotygodniowe egzaminowanie uczniów. To do nich zwracano się z problemami natury religijnej, których rozwiązanie ułatwić miało mieszkańcom ich codzienne życie w zgodzie z Pismem. Zdanie autorytetu halachicznego było w zasadzie nie do podważenia. Tylko on mógł rzucić cherem (klątwę), stwierdzić, czy zasady uboju rytualnego zostały zachowane, udzielić ślubu czy rozwodu, on sygnował wszystkie uchwały gminne i nadzorował wybory. W wielu miastach twierdzono nawet, że bez rabina kahał nie może istnieć, jest jak „trzoda bez pasterza”, a posiadanie go jest symbolem statusu i zamożności gminy, dlatego każda z nich powinna z całych sił starać się, by móc jakiegoś zatrudnić. Rabin kahalny zajmował więc wyjątkowe miejsce w hierarchii lokalnej. W niektórych miastach rabinów, którzy pomagali rozwiązywać codzienne problemy było więcej.

Czytaj więcej

Aktualności

Polecane

Zdjęcia

Inne materiały

Polecane