Projekt "Shtetl Routes" ma na celu wsparcie rozwoju turystyki w oparciu o żydowskie dziedzictwo kulturowe pogranicza Polski, Białorusi i Ukrainy.

 

Projekt "Shtetl Routes" ma na celu wsparcie rozwoju turystyki w oparciu o żydowskie dziedzictwo kulturowe pogranicza Polski, Białorusi i Ukrainy.

 

Teatr NN
Buczacz - Karta Dziedzictwa Kulturowego

Buczacz - Karta Dziedzictwa Kulturowego

Buczacz jest położony na terasie głębokiego kanionu rzeki Strypy, na terytorium Opola – zachodniej części Wyżyny Podolskiej. Centrum miasta znajduje się w dolinie rzeki Strypy, przypominającej kanion. Miasto jest otoczone przez góry: Zamkową, Targową (Targowicę), Fedor. Rzeka Strypa dzieli Buczacz na dwie części: większą – położoną na prawym brzegu, i mniejszą – na lewym. Obie części są połączone przez trzy mosty: „pałacowy”, „gimnazjalny” і „czarny”.

Buczacz jest siedzibą rejonu buczackiego w obwodzie tarnopolskim. Miasto odległe 72 km na południowy zachód od Tarnopola. Liczba ludności stanowi 12,5 tys. mieszkańców. Powierzchnia – 9,98 km2. Nazwa miasta pochodzi od słowa „bucza” (szybko płynąca woda), „buczyna” (według legendy kiedyś tu rosło dużo buków), starosłowiańskie słowo „bucza” oznacza „wiosenne wody”, „szybki prąd і głębia”.

Czytaj więcej

Buczacz - przewodnik

Buczacz - przewodnik

ukr. Бучач, jid. בעטשאָטש

Czytaj więcej

Księga Pamięci Buczacza

Księga Pamięci Buczacza

Sefer Buczacz; macewet zikaron li-kehila kedosza [Księga Buczacza; macewa pamięci świętej gminy], red. Israel Kahan, Am Oved, Tel Awiw 1956, ss. 302, faks., il., portr. (hebr.)

Czytaj więcej

Misnagdim z Buczacza

Misnagdim z Buczacza

Martin Pollack, Po Galicji. O chasydach, Hucułach, Polakach i Rusinach. Imaginacyjna podróż po Galicji Wschodniej i Bukowinie, czyli wyprawa w świat, którego nie ma, Wołowiec 2007, s. 200-201.

Czytaj więcej

Szlak malarzy

Szlak malarzy

Szlak malarzy ma na celu przybliżenie bogatej i różnorodnej kultury sztetli poprzez postaci wywodzących się z nich malarzy oraz ich twórczość.

Szlak malarzy obrazuje przemiany jakie zachodziły w sztuce na przełomie XIX i XX wieku. Dla sporej grupy malarzy pochodzenie nie było bez znaczenia i przez cały okres swojej twórczości nawiązywali do miejsc i środowisk w jakich się wychowali. Malowali oni miasteczka i zaułki żydowskich dzielnic, modlących się Żydów i inne sceny prezentujące życie społeczności żydowskiej. Nie był to jednak dominujący trend. Malarze prowadzili własnie poszukiwania artystyczne, a na wielu z nich wpływały różne europejskie style i nurty, zwłaszcza środowisko École de Paris. Większość z tej artystycznej grupy pochodziła ze sztetli, a część z nich, dzięki talentowi, ciężkiej pracy i determinacji stała się artystami światowej klasy tworzącymi środowisko artystyczne w Paryżu, Londynie czy w Nowym Jorku.

Czytaj więcej

Aktualności

Polecane

Zdjęcia

Inne materiały

Polecane