Słowo kluczowe "Delatyn"

Delatyn to miasteczko usytuowane w południowo-wschodniej części obwodu iwanofrankiwskiego nad rzeką Prut. Delatyn wchodzi w skład rejonu nadwórniańskiego obwodu iwanofrankiwskiego. Z punktu widzenia etnografii ten rejon jest zaliczany do Huculszczyzny. Od strony północnej graniczy ze wsią Łojewa, na południowym zachodzie ze wsią Dora, na wschodzie ze wsią Zarzecze. Przez miasto prowadzą szlaki samochodowe Lwów – Rohatyn – Iwano-Frankowsk – Rachów – Mukaczewo i Berestok – Horodenka – Kołomyja – Łanczyn – Delatyn oraz szlaki kolejowe Iwano-Frankowsk – Rachów i Kołomyja – Woronienka.

Nazwa miasteczka zmieniała się w ciągu stuleci: Dalatyn (1400–1440), Delatyn (1440–1960, od 1990 r.), Dilatyn (1961–1990). Uważa się, że nazwa wywodzi się od imion legendarnych założycieli miasteczka: Dala (albo Dyla) i Tyna.

Czytaj więcej

ukr. Делятин, jid. דעלאַטין

Jeśli zgodzimy się ze stwierdzeniem, że Karpaty są fortecą, to trasa Iwano-Frankiwsk–Rachów stanowi główną bramę tej fortecy, jej wejście paradne. A tym najistotniejszym hasłem, które, otwiera dodatkowe spojrzenie, jest Delatyn.

Czytaj więcej

Martin Pollack, Po Galicji. O chasydach, Hucułach, Polakach i Rusinach. Imaginacyjna podróż po Galicji Wschodniej i Bukowinie, czyli wyprawa w świat, którego nie ma, Wołowiec 2007, s. 97-98.

Czytaj więcej

Henryk Hoffbauer, Przewodnik na Czarnohorę i do Wschodnich Beskidów. Z. 2, Wycieczki ze stacyj kolejowych: Nadwórna, Delatyn, Dora, Jaremcze i Mikuliczyn, Kołomyja 1898, s. 30-31.

Czytaj więcej

Panorama z okien wagonu na szlaku kolejowym Delatyn-Worochta oraz krótki przewodnik po Dolinie Prutu, Stanisławów 1934, s. 3-9.

Czytaj więcej

Szlak malarzy ma na celu przybliżenie bogatej i różnorodnej kultury sztetli poprzez postaci wywodzących się z nich malarzy oraz ich twórczość.

Szlak malarzy obrazuje przemiany jakie zachodziły w sztuce na przełomie XIX i XX wieku. Dla sporej grupy malarzy pochodzenie nie było bez znaczenia i przez cały okres swojej twórczości nawiązywali do miejsc i środowisk w jakich się wychowali. Malowali oni miasteczka i zaułki żydowskich dzielnic, modlących się Żydów i inne sceny prezentujące życie społeczności żydowskiej. Nie był to jednak dominujący trend. Malarze prowadzili własnie poszukiwania artystyczne, a na wielu z nich wpływały różne europejskie style i nurty, zwłaszcza środowisko École de Paris. Większość z tej artystycznej grupy pochodziła ze sztetli, a część z nich, dzięki talentowi, ciężkiej pracy i determinacji stała się artystami światowej klasy tworzącymi środowisko artystyczne w Paryżu, Londynie czy w Nowym Jorku.

Czytaj więcej