Projekt "Shtetl Routes" ma na celu wsparcie rozwoju turystyki w oparciu o żydowskie dziedzictwo kulturowe pogranicza Polski, Białorusi i Ukrainy.
Projekt "Shtetl Routes" ma na celu wsparcie rozwoju turystyki w oparciu o żydowskie dziedzictwo kulturowe pogranicza Polski, Białorusi i Ukrainy.
Kobryń – miasto w obwodzie brzeskim, zlokalizowany w zachodniej części Polesia na równinnych brzegach rzeki Muchawiec w miejscu jej połączenia z kanałem Dnieprowsko-Bużańskim, 46 km na wschód od Brześcia. Stacja kolejowa na trasie Brześć – Homel. Węzeł dróg samochodowych na Mińsk, Brześć Pińsk, Kowel, Małorytę. Liczba ludności wynosi 51,2 tys. osób (2002 rok).
biał. Кобрын, jid. קאָברין
Na pierwszy rzut oka Kobryń wydaje się miastem pięknym i eleganckim, ponieważ jest cały poprzeplatany sadami i otoczony z niektórych stron kanałem i rzeką Muchawiec…
Sz. An-ski, „Tragedia Żydów galicyjskich w czasie I wojny światowej. Wrażenia i refleksje z podróży po kraju”, Przemyśl 2010. Fragment relacji.
Kobrin zamlbuch (an iberblik ibern jidiszn Kobrin) = Kobryn [Almanach Kobrynia (migawki z żydowskiego Kobrynia)], red. Mejlech Glocer, Buch-Komitet bajm Kobriner Landslajt farajn in Argentine [Komitet Księgi przy Ziomkostwie Kobrynia w Argentynie], Buenos Aires 1951, ss. 310, il., mapa, portr. (jid.)
Sefer Kobrin; megilat chajim we-churban [Księga Kobrynia; zwój życia i zagłady], red. Becalel Szwarc i Israel-Chaim Bielecki, Tel Aviv 1951, ss. 347, il., mapa, portr. (hebr.)
Mosze z Kobrynia, [w:] M. Buber, Opowieści chasydów, tłum. P. Hertz, Poznań 1986, s. 235-238.
Punkt wi Josef mit zajne brider... rihrendige bagegenisz fun kobriner reb mit zajne 2 brider, tłum. Piotr Nazaruk, „Lubliner Tugblat", r. 12, nr 279, 2 grudnia 1929, s. 4.
Szlak malarzy ma na celu przybliżenie bogatej i różnorodnej kultury sztetli poprzez postaci wywodzących się z nich malarzy oraz ich twórczość.
Szlak malarzy obrazuje przemiany jakie zachodziły w sztuce na przełomie XIX i XX wieku. Dla sporej grupy malarzy pochodzenie nie było bez znaczenia i przez cały okres swojej twórczości nawiązywali do miejsc i środowisk w jakich się wychowali. Malowali oni miasteczka i zaułki żydowskich dzielnic, modlących się Żydów i inne sceny prezentujące życie społeczności żydowskiej. Nie był to jednak dominujący trend. Malarze prowadzili własnie poszukiwania artystyczne, a na wielu z nich wpływały różne europejskie style i nurty, zwłaszcza środowisko École de Paris. Większość z tej artystycznej grupy pochodziła ze sztetli, a część z nich, dzięki talentowi, ciężkiej pracy i determinacji stała się artystami światowej klasy tworzącymi środowisko artystyczne w Paryżu, Londynie czy w Nowym Jorku.
