Słowo kluczowe "Luboml"

Aplikacja z 15 cyfrowymi modelami 3d historycznych miast pogranicza Polski, Białorusi i Ukrainy.

Czytaj więcej

Sefer izkor li-kehilat Luboml = Yizkor book of Luboml [Księga pamięci gminy Luboml], red: Berl Kahan, Tel Awiw 1974, ss. 390, 18, faks., il., mapa, portr. (hebr., jid., ang.)

Czytaj więcej

Luboml jest miastem o znaczeniu rejonowym, ośrodkiem administracyjnym rejonu lubomelskiego. Miasto jest usytuowane w północno-zachodniej części obwodu wołyńskiego w odległości 127 km na północny zachód od Łucka, centrum administracyjnego obwodu. Rejon lubomelski graniczy na północy z rejonem szackim, a na południu z rejonem włodzimierskim. Rzeka Bug stanowi granicę między Ukrainą a Rzecząpospolitą Polską na Zachodzie. Na terenie rejonu przebiega Wielki Europejski Dział Wodny dzielący zlewnię Bugu, który niesie wody do Morza Bałtyckiego, i Prypeci, która należy do zlewiska Morza Czarnego. Na terenie rejonu lubomelskiego biorą swój początek rzeki Prypeć i Wyżówka.

Czytaj więcej

ukr. Любомль, jid. ליבעוונע

Luboml posiadał ważne miejsce wśród społeczności żydowskich na Wołyniu.

 

Czytaj więcej

Zapraszamy w podróż śladami żydowskiego etnografa, pisarza i społecznika – Sz. An-skiego.

Szlak obejmuje 7 miejscowości na Wołyniu: Luboml – Włodzimierz Wołyński – Kowel – Łuck – Ostróg – Dubno – Krzemieniec – Korzec.

Trasa: 420 km, czas zwiedzania samochodem: tydzień.

Zwiedzanie miejscowości na szlaku związane jest z  tematami obecnymi w tekstach źródłowych (relacjach i folklorze) oraz zachowanymi materiałami ikonograficznymi.

Czytaj więcej

Zapraszamy w podróż szlakiem najwybitniejszych uczonych i rabinów epoki nowożytnej. Trasa wycieczki zawiedzie nas w miejsca, w których niegdyś przebywali, kształcili się i wykładali swe nauki „uczeni w Torze”, wielcy komentatorzy i autorzy najsławniejszych responsów.

Rabinów nie bez powodu nazywano nauczycielami (hebr. 'nauczyciel') mistrzami, a nawet przywódcami duchowymi. W istocie byli oni nauczycielami – do ich gestii należało objaśnianie i nauczanie Tory, kierowanie miejscową jesziwą (hebr. 'rosz jesziwa', dosł. Głowa jesziwy, rektor), a także cotygodniowe egzaminowanie uczniów. To do nich zwracano się z problemami natury religijnej, których rozwiązanie ułatwić miało mieszkańcom ich codzienne życie w zgodzie z Pismem. Zdanie autorytetu halachicznego było w zasadzie nie do podważenia. Tylko on mógł rzucić cherem (klątwę), stwierdzić, czy zasady uboju rytualnego zostały zachowane, udzielić ślubu czy rozwodu, on sygnował wszystkie uchwały gminne i nadzorował wybory. W wielu miastach twierdzono nawet, że bez rabina kahał nie może istnieć, jest jak „trzoda bez pasterza”, a posiadanie go jest symbolem statusu i zamożności gminy, dlatego każda z nich powinna z całych sił starać się, by móc jakiegoś zatrudnić. Rabin kahalny zajmował więc wyjątkowe miejsce w hierarchii lokalnej. W niektórych miastach rabinów, którzy pomagali rozwiązywać codzienne problemy było więcej.

Czytaj więcej