Miasto w woj. lubelskim, liczące kilka tysięcy mieszkańców, położone na pograniczu Roztocza Zachodniego i Padołu Zamojskiego, oddzielonych doliną rzeki Wieprz przepływającą w pobliżu miasta. Tereny na zachód i południowy-zachód od Szczebrzeszyna – pocięte plątaniną zalesionych wąwozów – to tzw. „Piekiełko”, utworzono tu Szczebrzeszyński Park Krajobrazowy. W odległości kilku kilometrów na wschód, za rzeką Wieprz zaczyna się Roztoczański Park Narodowy. Szczebrzeszyn jest lokalnym węzłem drogowym. Przez miasto prowadzi droga nr 858 z Zamościa przez Zwierzyniec do Biłgoraja, na północ odchodzi droga nr 848 przez Turobin do Lublina, druga, lokalna droga na południe do Zwierzyńca biegnie po zachodniej stronie doliny Wieprza; droga nr 74 do Frampola została poprowadzona na zachód, przez Topólczę.
Szczebrzeszyn
Jak się nazywa to miejsce? – ryknął dowódca – No gadaj!
Starzec mamrotał tylko coś pod nosem, za co dostał pięścią w twarz tak, że wypadł mu ząb. Schylił się, by go podnieść, i zajęczał po hebrajsku – Szeber szin (wybity ząb).
Od razu tak trzeba było! – powiedział dowódca i zapisał nazwę na swojej prymitywnej mapie. W ten sposób Szebreszin stał się oficjalną nazwą miasta – przynajmniej dla Żydów na całym świecie.
Sefer zikaron li-kehilat Szebreszin = Book of memory to the Jewish community Shebreshin [Księga pamięci gminy Szczebrzeszyn], red. Dow Szuwal, Irgun Jocej Szebreszin be-Israel u-wa-Tefucot = Association of Former Inhabitants of Shebreshin in Israel and the Diaspora [Ziomkostwo Szczebrzeszyna w Izraelu i Diasporze], Hajfa 1984, ss. 518, XIV. faks., il., mapy, portr. (jid., hebr., ang.)